|
نکاتی در مورد مسواک زدن فرزندانمان بسیاری از والدین , کودک خود را در ساعات پایانی شب که خسته و خواب آلودهاست مجبور به مسواک زدن می کنند.این شیوه ای صحیح برای حفظ سلامتی دندانهای کودک و ایجاد عادت مفید مسواک زدن در او نیست . دندانپزشکان به والدین توصیه می کنند در هرساعتی ازشبانه روز , زمانی که کودک آمادگی و نشاط لازم رابرای مسواک زدن دارد , این کار صورت بگیرد زیرا مسواک زدن در فرصت کافی همراه با نشاط , علاوه بر تمیز شدن بهتر دندان ها در ایجاد فرهنگ بهداشتو مسواک زدن مرتب و توجه به پاکیزگی دندانها تاثیر بیشتر و بهتری دارد راه اصلي براي علاقه‌مند كردن او به مسواك زدن اين است كه اين كار را براي آنها جالب نشان دهيم. از همين امروز شروع كنيد و به دنبال راه‌هاي جذاب براي تشويق او باشيد. بهتر است كه كودك احساس كند مسواك زدن يك سرگرمي جالب است نه يك اجبار! * نوزاد (از تولد تا يكسالگي) اين كار را ميتوان با پيچيدن گاز مرطوب دولايه، يا پارچه تميز به دور انگشتان والدين و ماساژ ملايم دندانها و بافتهاي لثه انجام داد. (روزي يكبار و با قرار دادن كودك بر روي يك بازو و ماساژ دندانها با دست ديگر) توصيه شده كه اولين ملاقات كودك با دندانپزشك طي اين دوره باشد. * نوپائي (1 تا 3 سالگي) در اين دوره كودك با مسواك و خميردندان آشنا مي شود. اگرچه كودك را بايد در شروع مسواك زدن در اين دوره تشويق كرد ولي چون معمولا كاملا صحيح و خوب نميتوانند مسواك بزنند والدين همواره نقش اصلي را خواهند داشت. مسواك زدن حداقل روزي 2 بار ، صبح و شب به ويژه قبل از خواب بصورتمالش افقيمسواك روي دندانها و با خمير دندان( به اندازه يك نخود) وبه مدت حداقل يك دقيقهانجام مي‌شود. اگر كودك خمير دندان را مي خورد فقط بايد از خمير دندان بدون فلورايد و يا
* پيش از دبستان (3 تا 6 سالگي) در اين دوره مهارت كودك بيشتر شده ولي هنوز به كمك والدين براي مسواك زدن نياز دارد. شرايط مسواك زدن مانند دوره قبلي است با اين تفاوت كه ميتوان از خمير دندان داراي فلورايد ( باز هم به اندازه يك نخود) استفاده كرد. دوره دبستان (6 تا 12 سالگي) در اين مرحله به طور بارزي مسئوليت‌پذيري كودك افزايش مي‌يابد. تمایل به پذيرش مسئوليت در قبال كارهاي خانه و تكليف مدرسه و همچنین بهداشت دهانش را دارد. در اين مرحله نيز دخالت وا لدين ضروري است. البته بیشتر به صورت نظارت فعالانه. در نيمه دوم اين مرحله، بيشتر كودكان ، خودشان مي‌توانند دندانهايشان راتمیز کنند. شما فقط در برخي نواحي كه دسترسي به آن سخت است، يا مشكل همكاري وجود دارد، به کودک کمک کنید. لازم است والدين فعالانه تميز بودن دندانهاي كودكشان را به طور منظم نظارت كنند.در اين مرحله، بلع مواد فلورايددار، مثل خميردندانها، ژلها يا دهانشويه‌ها خيلي نگران كننده نيست، زيرا كودك شما قادر است به خوبي دهان خود را تخليه كند. يقيناً استفاده از خميردندانهاي فلورايددار لازم است؛ با وجود اين، ژلها و دهانشويه‌هاي فلورايد براي كودكاني كه در معرض خطر پوسيدگي هستند، مي‌تواند اختصاص داده شود. نوجواني (12 تا 19 سالگي) اگرچه به طور معمول نوجوان مهارتهاي لازم براي روشهاي مناسب بهداشت دهان را بلد است ولی رعايت آن همواره مشكل بزرگي در اين گروه سني است. نوجوان ممکن است نتايج درازمدت صحبت ها و تاکیدهای شما براي تمیز کردن دهانش را درک نکند یا ممكن است واكنشهاي طغيان‌گرايانه داشته باشد. که این نکته و نیز عادات غذائي بد و تغييرات هورموني بلوغ، احتمال پوسيدگي و التهاب لثه را در نوجوانان افزايش مي‌دهد. بنابراين، براي دندانپزشكان و والدين اهميت دارد تا پيوسته نوجوانان را كمك و راهنمائي نموده تا اين دوره مشكل را پشت سر بگذارند. تاكيد بر افزايش مسئوليت آنها به عنوان نوجوان، بدون آنكه اجباری در کار باشد، مي‌تواند به او كمك کند . والدين بايد آماده سازگاري با شخصيت متغير كودكشان بوده و به تشويقهاي خود در زمينه نياز به مراقبت بهداشت و سلامت دهان ادامه دهند. افزايش آگاهي نوجوانان درباره بهداشت دهان و بيماريهاي دهان، همانند رسيدگي به ظاهرشان، در افزایش انگیزه آنها موثر است. |